Bir Afrika atasözü “Yaşlı bir bilgenin ölümü bir kütüphanenin yanması gibidir” der.
İnsanın annesinin ölmesi de öyleymiş.
Anne öldüğü zaman bebeklik ve çocukluk yıllarınıza ait tüm anılarınız da Anneniz ile beraber gidiyor.
Yani sizin kütüphaneniz yanıyor, küle dönüyor.
Ben bunu kızım dünyaya gelince anladım.
Bebeklikten bu yana kızımın karakterini ve bazı davranışlarını izliyorum. Acaba ben de bebekken veya çocukken böyle mi davranıyordum diye merak ediyorum.
Ama cevabı yok.
Şunu iyi bilelim ki Annelerimiz ve Babalarımız sadece bizleri büyüten ebeveynlerimiz değil. Onlar aynı zamanda bizim genetik kodlarımızı çok iyi bilen, tüm verilerimizin gün gün işli olduğu bir büyük kütüphane.
Bir gün kendinizle veya hayatınızla ilgili bir karar vermeniz gerektiğinde o kütüphanelere başvurun. Sizi en iyi aydınlatacak olanlar onlardır.
Bu vesile ile bu dünyadan ebedi hayata intikal etmiş annelerimize Allah’tan rahmet dilerim.
Tüm Annelerimizin ellerinden öpüyorum.
Anneler günümüz kutlu olsun…
